วัดภาวนาภิรตาราม เดิมมีนามว่า "วัดใหม่วินัยชำ นาญ" เป็นวัดเก่าที่สร้างโดยสามัญชนในสมัยรัชกาลที่ 5 ในพระราชบัญญัติของสงฆ์วัดนี้มีอายุมากกว่า 200 ปี เจ้าของที่ดิน คือ ตระกูลหลวงชำนาญ สร้างขึ้นและได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาใน พ.ศ.2429 สมัยรัชกาลที่ 5 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 20 เมตร ยาว 40 เมตร
ต่อมา พ.ศ.2455 รัชกาลที่ 6 เสด็จฯ มาพระราชทานผ้าพระกฐินเป็นการส่วนพระองค์ และได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า "วัดภาวนาภิรตาราม" ในปี 2538 เกิดอุทกภัยนํ้าท่วมใหญ่ ทำให้อาคารเสนาสนะต่างๆ ได้รับความเสียหายเป็นจำนวนมาก
 |
อุโบสถวัดภาวนาภิรตาราม มีจิตรกรรมฝาผนังเขียนโดยช่างฝีมือท้องถิ่นในสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นเรื่องทศชาติ ในแต่ละภาพจะสอดแทรกชีวิตประจำวันของชาวบ้าน รถเจ๊ก ศาลเจ้า และทหารในเครื่องแบบชาวตะวันตก เสมือนเป็นภาพที่บันทึกประวัติศาสตร์ของยุคได้เป็นอย่างดี เทคนิคการเขียนภาพได้รับมาจากตะวันตก โดยการระบายสีที่เกิดเป็นมิติในภาพ
ปัจจุบันนี้วัดภาวนาภิรตาราม เป็นวัดราษฎร์
สำหรับบรรยากาศภายในวัดภาวนาภิรตาราม มีพื้นที่กว้างขวาง แต่บริเวณรอบวัดโดยรวม มีต้นไม้ใหญ่ที่ปลูกภายในวัดอยู่หลายต้นด้วยกัน สร้างร่มรื่นเย็นสบายเป็นอันมาก
วัดภาวนาภิรตาราม อยู่ในย่านชุมชนใหญ่ มีชาวบ้านพักอาศัย และมีเส้นทางสัญจรไปมาสะดวก ทำให้มีผู้คนเดินผ่านเข้า-ออก ภาย ในวัดเป็นจำนวนมาก แต่ไม่ได้อึกทึกเสียงดัง
บรรยากาศภายในวัดค่อนข้างร่มรื่น แม้ต้นไม้ใหญ่จะมีจำนวนไม่มาก ส่วนหน้ากุฏิพระสงฆ์แต่ละคณะ มีเจ้าหน้าที่คอยดูแลทำความสะอาดเป็นประจำ จัดตั้งถังขยะไว้ตามจุดต่างๆ อย่างเป็นระเบียบ
บริเวณด้านหน้าวัด เป็นที่ตั้งของอุโบสถ มีความสวยงามและสะอาดสะอ้าน แสดงให้เห็นถึงการจัดระบบการทำความสะอาดเป็นอย่างดี มีคนมากราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในวัดเป็นประจำ
ส่วนเรื่องสถานที่จอดรถ สำหรับเข้ามาติดต่อกิจธุระกับทางวัด มีระบบการจัดการที่ดีมาก ด้วยวัดมีพื้นที่กว้างขวาง ทำให้เรื่องนี้ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด
อย่างไรก็ตาม บริเวณเยื้องไปด้านหลังของอุโบสถวัดภาวนาภิรตาราม ที่เป็นลานว่างติดกับคลองบางกอกน้อย มีกองไม้ใหญ่ทิ้งไว้ระเกะระกะ
ท่ามกลางความร่มรื่นสงบ แต่ถูกผสมกับภาพกองไม้ จนทำให้ทัศนียภาพของวัด ต้องถูกลดทอนลงไป
ข้อมูลจาก เว็บไซต์ข่าวสด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น